Libb Thims دانشمند آمریکایی، لیستی از باهوشترین افراد تاریخ را تهیه کرده است. در ادامه با ما همراه باشید تا بیشتر درباره شیوه تهیه لیست باهوشترین افراد تاریخ بحث کنیم و با تک تک این افراد بیشتر آشنا شویم. لیپ تیمز در ابتدا لیستی از افراد با نمرات IQ بالاتر از ۲۰۰ را به عنوان یک معیار جمع آوری کرد، اما معیار اندازهگیری IQ بسیار مبهم و مورد بحث است. همانطور که میدانید افراد دارای IQ بالاتر از ۱۳۰ فوقالعاده باهوش ارزیابی میشوند، هر چند باید توجه داشت که خود آزمون IQ نیز بسیار سخت، مبهم و دارای شیوهای مشخص نیست.
بنابراین، تیمز افرادی که میدانست در زمینههای متفاوت دارای استعداد بسیار بالا، ظرفیت علمی زیاد و علاقه و تمایل زیاد به یک بحث دارند را همراه با در نظر گرفتن نمره IQ آنها، در یک لیست با نام باهوشترین افراد تاریخ جمع آوری کرد. اما او از افرادی که پیش از اختراع تست IQ زندگی میکردند نیز غافل نشد و بر اساس روش Cox، بر اساس ۱۰ سال از زندگیشان IQ آنها را پیشبینی کرد. سپس درباره هر کسی که فکر میکرد نمره IQ وی ممکن است اشتباه محاسبه شده باشد، بسیاری از آثار آنها را میخواند تا اشتباهی در محاسبه IQ وجود نداشته باشد.
حال تیمز با در کنار هم گذاشتن IQ و دستاوردهای تمام افراد باهوش تاریخ، به لیستی از باهوشترینها رسیده است. در ادامه ایمیل با ما همراه باشید تا نگاهی به این لیست جالب و در نوع خود بینظیر بیندازیم:
1. یوهان گوته (Johann Goethe)
یوهان ولفگانگ فون گوته، شاعر، ادیب، نویسنده، نقاش، محقق، انسانشناس، فیلسوف و سیاستمدار آلمانی بود. او یکی از کلیدهای اصلی ادبیات آلمانی و جنبش وایمار کلاسیک و همچنین رمانتیسیسم به شمار میرود. در معیارهای مختلف ارزیابی IQ، وی امتیاز ۲۱۰ تا ۲۲۵ را کسب کرده است.
وی یکی از مردان بزرگ فرهنگی قرون ۱۸ و ۱۹ اروپا و یکی از افراد برجستهی ادبیات جهان محسوب میشود. گوته آلمانی، شکسپیر انگلیسی، هومر یونانی، و دانته ایتالیایی را چهار رکن ادبیات اروپا میدانند. خانه یوهان ولفگانگ فون گوته در مجموعه سنتگرایی وایمر قرار دارد.
از آثار شاخص گوته میتوان به اگمونت، نغمههای رومی، فاوست، تئوری رنگها، سفرنامه ایتالیا، رنجهای ورتر جوان، ایفنی ژنی و دیوان غربی-شرقی اشاره کرد.
2. آلبرت اینشتین (Albert Einstein)
آلبرت آینشتاین به تلفظ صحیح آلمانی، ولی معروف به انیشتن، انیشتین و اینشتین در ایران (زاده ۱۴ مارس ۱۸۷۹ - درگذشته ۱۸ آوریل ۱۹۵۵) فیزیکدان نظری آلمانی بود. او بیشتر به خاطر نظریه نسبیت و به ویژه برای همارزی جرم و انرژی (E=mc۲) (که از معروفترین روابط فیزیک بین غیرفیزیکدانهاست) شهرت دارد. علاوه بر این، او در بسط تئوری کوانتوم و مکانیک آماری سهم عمدهای داشت. ضریب هوشی اینشتین برابر با ۲۰۵ تا ۲۲۵ در معیارهای متفاوت معیین شده است.
اینشتین جایزه نوبل فیزیک را در سال ۱۹۲۱ برای خدماتش به فیزیک نظری و به خصوص به خاطر کشف قانون اثر فوتوالکتریک دریافت کرد. او به دلیل تأثیرات چشمگیرش، به عنوان یکی از بزرگترین فیزیکدانانی شناخته میشود که به این جهان پا گذاشتهاند. در فرهنگ عامه، نام "اینشتین" مترادف هوش زیاد و نابغه شده است.
3. لئوناردو داوینچی (Leonardo da Vinci)
لئوناردو دی سر پیرو داوینچی، دانشمند، نقاش، مجسمهساز، معمار، موسیقیدان، ریاضیدان، مهندس، مخترع، آناتومیست، زمینشناس، نقشهکش، گیاهشناس و نویسنده ایتالیایی دوره رنسانس بود. نبوغ او شاید بیش از هر چیز دیگری مورد توجه بوده است. لئوناردو معمولا بعنوان نمونهی بارز یک مرد رنسانس معرفی میشود. از او به طور گسترده بعنوان بزرگترین نقاش تاریخ یاد میکنند. عدهای نیز او را با استعدادترین شخصی میدانند که تا کنون در این جهان زندگی کرده است. ضریب هوشی داوینچی وابسته به عوامل مختلف بین ۱۸۰ تا ۲۲۰ ارزیابی شده است.
عدهای از محققان ایتالیایی با تحقیق بر روی اثر انگشت بازسازی شدهی وی، او را دارای ریشهی عربی و اهل خاورمیانه برشمردهاند. وی فردی بینهایت خلاق و کنجکاو بود. او نظریات خود را در مجموعه یادداشتهایی که بالغ بر هزاران صفحه هستند، ثبت کرده است. او طرحهای مبتکرانهای را برای ساخت سلاحهایی مانند توپهای بخار، ماشینهای پرنده و ادوات زرهی ارائه کرده بود، هرچند که بسیاری از آنها هرگز ساخته نشدند.
داوینچی اولین طراح هواپیما و صدها اثر معماری دیگر بهشمار میرود. یکی از طرحهای ابتکاری او لباس غواصی و زیر دریایی جنگی است. او همچنین مسلسل، تانک نظامی، ساعتی که به ساعت داوینچی معروف است، کیلومترشمار و چیزهای دیگر را طراحی یا اختراع کرد و با استفاده از خط معکوس برای طراحیهای خود یادداشتهایی را نوشته است، که آنها را فقط در مقابل آینه میتوان خواند. شهرت جهانی داوینچی بیشتر بهخاطر نقاشیهای شام آخر و مونالیزا است. مارکو روسکی درباره او میگوید:
در حالی که گمانهزنیهای زیادی در مورد لئوناردو وجود دارد، چشمانداز او از جهان اساساً منطقی است و نه اسرار آمیز و این که روشهای تجربی به کار گرفته شده او برای زمان خودش غیرمعمول بود.
]
4. جیمز ماکسول (James Maxwell)
جیمز کلرک ماکسول، از فیزیکدانان بریتانیایی بود. ماکسول، نظریه الکترومغناطیس در مورد الکترودینامیک را کامل کرد که این فرمولبندی ریاضی به نام خود او معادلههای ماکسول نامگذاری شده است. این معادلهها وجود موجهای الکترومغناطیسی را پیشبینی میکردند. بنابراین ماکسول نظریهای توسعه داد که تئوری ذرّهای بودن خاصیت نور را توسط آیزاک نیوتون، مورد تناقض قرار میداد. IQ ماکسول بین ۱۹۰ تا ۲۰۵ در معیارهای مختلف تعیین شده است.
اثبات خاصیت موجی نور بعدها توسط هاینریش رودلف هرتز به انجام رسید و امروزه مبانی سیستم اطلاعرسانی مانند، رادیو، تلویزیون، تلفن همراه، شبکه بیسیم و حتی تندپز را تشکیل میدهد. او اولین کسی بود که تشخیص داد نور از امواج الکترو مغناطیس تشکیل شده و شکل گیری امواج الکترو مغناطیسی امروزی را پیش بینی کرد.
5. رودلف کلاوزیوس (Rudolf Clausius)
رودلف یولیوس امانوئل کلاوزیوس، فیزیکدان و ریاضیدان آلمانی یکی از سه عضو گروه سه نفری دانشمندان بزرگ واضع ترمودینامیک است که شاید بزرگترین همه اکتشافات علمی قرن نوزدهم باشد. IQ وی برابر با ۱۹۰ تا ۲۰۵ در معیارهای متفاوت اندازه گیری شده است.
اولین اثر او در سال ۱۸۵۰ منتشر شد و آنگاه یک سلسله اکتشافات جدید تا سال ۱۸۶۲ در پشت سر آن به وجود آمد و در سال ۱۸۶۴ از مجموعه آنها کتابی به نام تئوری مکانیک حرارت تشکیل شد که دانش ترمودینامیک را بر مبانی خود مستحکم کرد. وی همچنین جزء اولین دانشمندانی بود که به تبادل مستمر مولکول و اتم اشاره کرد، همین موضوع بعدا پایه و اساس نظریه تفیکیک الکترولیتی (تفکیک مولکول با اتمهای باردار یا یون) شد.
6 نیکلاس کوپرنیک (Nicolaus Copernicus)
نیکلاس کوپرنیک، ستارهشناس، ریاضیدان و اقتصاددانی لهستانی بود که نظریه خورشید مرکزی منظومه شمسی را بسط داد و به صورت علمی درآورد. وی پس از سالها مطالعه و رصد اجرام آسمانی به این نتیجه رسید که بر خلاف تصور پیشینیان زمین در مرکز کائنات قرار ندارد، بلکه این خورشید است که در مرکز منظومه شمسی است و سایر سیارات از جمله زمین به دور آن در حال گردشند. ضریب هوشی کوپرنیک برابر با 160 تا 200 ارزیابی شده است.
نظریه انقلابی کوپرنیک یکی از درخشانترین کشفیات عصر رنسانس است که نه فقط آغازگر ستارهشناسی نوین بود، بلکه دیدگاه بشر را دربارهی جهان هستی دگرگون کرد. کوپرنیک تقریباً چهل سال برای تکمیل پژوهشهای اخترشناسی خود وقت صرف کرد و تا اواخر عمر خود از چاپ کامل نظرات خارقالعاده خویش خودداری کرد و تنها در سال ۱۵۴۳ بود که گفتار درباره چرخش کرات سماوی او انتشار یافت.
افکار موجود در کتاب کوپرنیک بنیادیتر از آن بود که بتوان آنها را جدی گرفت، یک نسخه چاپ شده از آثارش درست قبل از مرگ در بستر بیماری بدست او رسید. چون او در این آزمایش بیش از ۷۰ سال سن داشت و مفلوج و تقریباً نابینا بود، بعید به نظر میرسید که موفق به دیدن این اثر بزرگ چاپی شده باشد. اثری که او برای خلق و ایجاد آن تمام عمرش را صرف کرده بود. چند روز پس از انتشار کتابش بدون آنکه بداند چه خدمت ارزندهای به جهان بشریت کرده، دار فانی را وداع گفت. سرانجام پس از گذشت ۱۵۰ سال از مرگش دانشمندان اندیشههای او را پذیرفتند. امروزه بیش از چهار سده پس از مرگش، یکی از بزرگترینها در قلمرو دانش به شمار میرود.
7. ویلیام سیدیس (William Sidis)
ویلیام جیمز سیدیس، کودک نابغه آمریکایی بود که توانایی خارقالعادهای در یادگیری زبان ها و ریاضیات داشت. وی با ضریب هوشی معادل ۲۵۰ تا ۳۰۰ به عنوان یکی از باهوشترین انسانهای تمام اعصار شناخته میشود (از آن زمان تا کنون معیارهای اندازه گیری ضریب هوشی تغییر یافته است.)
سیدیس در ۲ سالگی میتوانسته به راحتی روزنامه نیویورک تایمز را بخواند و حروف را در هر دو زبان انگلیسی و فرانسوی تایپ کند. او در نه سالگی قصد وارد شدن به دانشگاه هاروارد را داشت اما این دانشگاه به دلیل کم سن بودن او تا ۱۱ سالگی، سیدیس را به دانشجویی نپذیرفت.
گفته شده که توانایی صحبت کردن به ۴۰ زبان و لهجه متفاوت را داشته است. وی آنقدر زیر ذره بین رسانهها قرار گرفته بود که در نهایت خلوت نشین شد و از شهری به شهری دیگر تحت نامهای متفاوت سفر میکرد. در سن ۴۶ سالگی به دلیل سکته مغزی، درگذشت.
8. توماس یانگ (Thomas Young)
توماس یانگ، یکی از بزرگترین فیزیکدانان قرن هجدهم و نوزدهم بود. او با آزمایش مهمی که به آزمایش یانگ معروف است موجی بودن نور را اثبات کرد. او به "یانگ اعجوبه" معروف شد. زیرا در ۲ سالگی خواندن میدانست و در هشت سالگی به تنهایی به آموختن ریاضی پرداخت و در ۹ سالگی شروع به یادگیری زبانهای فرانسوی - ایتالیایی - عبری - عربی و فارسی کرد به طوری که در ۱۴ سالگی این زبانها را یاد گرفته بود. ضریب هوشی وی بین 185 تا 200 اندازه گیری شده است.
یانگ تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته پزشکی گذرانید و به سال ۱۷۹۹ دکترای پزشکی خود را گرفت و در انستیتوی سلطنتی لندن مشغول به کار شد. او مطالعات خود را بر روی ساختمان چشم و ماهیت نور متمرکز کرد و اولین تئوری خود را درباره تطابق در بینایی مطرح کرد. بر طبق این تئوری برای آن که تصویر اجسامی که در فواصل متفاوت قرار دارند بر روی شبکیه تشکیل گردد شعاع انحنای عدسی چشم تغییر میکند. وی همچنین اولین شخصی بود که شیوه درک رنگ توسط چشمها را متوجه شد.
9. کارل گاوس (Carl Gauss)
کارل فریدریش گاوس، ریاضیدان بزرگ آلمانی است. او به عنوان یکی از برترین ریاضیدانان همهی ادوار شناخته شده است و شاید بتوان گفت که برترین آنهاست. به دلیل تحقیقات و دستاوردهای بیمانند و بیشمار گاوس، به او لقب "شاهزادهی ریاضیدانان" را دادهاند. گاوس هم به ریاضیات لقب "ملکهی علوم" را داده بود. ضریب هوشی وی بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ ارزیابی شده است.
نوشتههای وی به ویژه در مطالعه الکترومغناطیس با نفوذ بودند و البته گاوس تا زمانی که از بی نقص بودن آثار مطمئن نمیشد، اجازه انتشار آنها را نمیداد.
10. گالیلئو گالیله (Galileo Galilei)
گالیلئو گالیله، دانشمند و مخترع سرشناس ایتالیایی در سدههای ۱۶ و ۱۷ میلادی بود. گالیله در فیزیک، نجوم، ریاضیات و فلسفه علم تبحر داشت و یکی از پایهگذاران تحول علمی و گذار به دوران دانش نوین بود. IQ گالیله را در معیارهای مختلف برابر با ۱۸۰ تا ۲۰۰ میدانند.
بخشی از شهرت وی به دلیل تأیید نظریه کوپرنیک مبنی بر مرکزیت نداشتن زمین در جهان است که منجر به محاکمه وی در دادگاه تفتیش عقاید شد. گالیله با تلسکوپی که خود ساخته بود به رصد آسمانها پرداخت و توانست جزئیات سطح ماه را مشاهده کند.
11. نیکولا تسلا (Nikola Tesla)
نیکولا تسلا زاده ۱۰ ژوئیه ۱۸۵۶ در امپراتوری اتریش-مجارستان - متوفی ۷ ژانویه ۱۹۴۳ در ایالت نیویورک، مخترع، مهندس برق و مهندس مکانیک صربی الاصل آمریکایی است. وی بیشتر به دلیل سهمش در طراحی سیستم نوین برقرسانی براساس جریان متناوب (AC) شناخته میشود. ضریب هوشی وی بین ۱۶۰ تا ۳۱۰ در آزمایشهای مختلف تعیین شده است.
تسلا پیش از مهاجرت به آمریکا، در زمینهی مکالمه از راه دور و مهندسی برق تجاربی کسب کرده بود. وی در سال 1884 به ایالات متحدهی آمریکا مهاجرت کرد تا در شهر نیویورک برای توماس ادیسون مشغول به کار شود. تسلا پس از مدتی کوتاه با کمک حامیان مالی فعالیت مستقل خود را آغاز و با احداث آزمایشگاهها و کارخانجاتی، اقدام به تولید طیف گستردهای از محصولات الکتریکی کرد.
حق امتیاز موتور القایی و ترانسفورماتور جریان متناوب که از اختراعات ثبت شدهٔ تسلا هستند، توسط جورج وستینگهاوس، که برای مدت کوتاهی نیز تسلا را به عنوان مشاور خود استخدام کرده بود، خریداری شد. فعالیتهای تسلا در سالهای آغازین توسعه توان الکتریکی همچنین منجر به وارد شدن او در اختلافات شرکتی بر سر اتخاذ جریان متناوب یا جریان مستقیم به عنوان استاندارد انتقال توان الکتریکی شد. از این اختلافات به نام جنگ جریانها یاد میشود.
تسلا امروزه مخترع رادیو و نیز "مخترع قرن بیستم" شمرده میشود. تسلا حداقل در سه کشور، کرواسی، صربستان و ایالات متحده آمریکا به عنوان قهرمانی ملی مورد تجلیل است.
12. ویلیام شکسپیر (William Shakespeare)
ویلیام شکسپیر در ۲۶ آوریل سال ۱۵۶۴ در شهر استراتفورد در انگلستان غسل تعمید داده شد. ویلیام شکسپیر، شاعر و نمایشنامهنویس انگلیسی بود که بسیاری وی را بزرگترین نویسنده در زبان انگلیسی دانستهاند. "سخن سرای آون" ( Bard of Avon) لقبی است که به خاطر محل تولدش در آون واقع در استراتفورد انگلیس به وی دادهاند. ضریب هوشی شکسپیر برابر با ۲۱۰ اندازه گیری شده است.
نمایشهای ابتدایی شکسپیر شامل: هنری چهارم، تیتوس آندرونیکس، رویای شب نیمهی تابستان، بازرگان ونیزی و ریچار دوم میشود که همگی در میانه و اواخر دهه ۱۵۹۰ تاریخ گذاری شدهاند.
همینطور بعضی از تراژدیهای مشهور او که در اوایل دهه ۱۶۰۰ نگاشته شدهاند شامل: اتلو، شاه لیر و مکبث میشوند. در حدود سال ۱۶۱۰ شکسپیر به استراتفورد برای استراحت برمیگردد و با وجود آن به نوشتن ادامه میدهد که دورهی رمان و کمدی-تراتژدی او به حساب میآید مانند: طوفان، هنری هشتم، سیمبلاین و داستان زمستان. در مورد غزلیات او میتوان گفت که نخستین بار در سال ۱۶۰۹ به چاپ رسیدند. ویلیام شکسپیر در روز ۲۳ آوریل ۱۶۱۶ میلادی در پنجاه و دوسالگی در گذشت.
13. ولتر (Voltaire)
ولتر، از نامدارترین فیلسوفان و نویسندگان فرانسوی عصر روشنگری است. شهرت او به خاطر ذکاوت خارقالعادهاش، مخالفتهایش با کلیسای کاتولیک، حمایتش از آزادی مذهب، آزادی بیان، و جدایی دین از سیاست است. وی در سال ۱۶۹۴ در پاریس به دنیا آمد و ضریب هوشی او در معیارهای مختلف برابر با ۱۹۰ تا ۲۰۰ است.
در تمام طول زندگی خود با علاقه بسیار زیاد از علم طبیعی و تمایز آن با فلسفه دفاع میکرد. ولتر در تمام سبکهای ادبی و نوشتاری از جمله نمایشنامه، شعر، رمان، مقاله، و نوشتههای تاریخی و علمی دست داشت. او بیش از ۲۰ هزار نامه و بیش از ۲۰ هزار کتاب و کتابچه نوشت. او مانند بسیاری از متفکران عصر روشنگری دئیست بود و در آثارش اغلب به نقد عدم مدارا، تعصب مذهبی و ساختار قدرت در فرانسهی عصر خود میپرداخت.
|