صفحه شخصی مجتبی محمدی   
 
نام و نام خانوادگی: مجتبی محمدی
استان: تهران - شهرستان: تهران
رشته: کارشناسی ارشد عمران - پایه نظام مهندسی: دو
شغل:  مطالعات و نظارت عالیه
تاریخ عضویت:  1389/01/21
 روزنوشت ها    
 

 پدر پارک ساعی بخش عمومی

14

آنهایی که در دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران تحصیل کرده اند، در محوطه سرسبز دانشکده مزار مردی را می شناسند که پایه گذار جنگلداری علمی در ایران است. «مهندس کریم ساعی» که روزگاری در دانشکده کشاورزی تحصیل می کرد، حالا در پناه سایه درختان کهنسال دانشکده آرمیده است. مردی که اولین مدیر جنگلبانی کشور بود و برای اولین بار آماری از مساحت جنگلهای کل کشور را تهیه کرد. یادگارهای زنده اش هنوز وجود دارند : پارک ساعی و درختان تناور خیابان        ولیعصر تهران به ابتکار و طراحی او ایجاد شدند.
ساعی در سال ۱۲۸۹ در مشهد متولد شد. تحصیلات دانشگاهی خود را در مدرسۀ عالی (دانشکده) فلاحت دانشگاه تهران (واقع در کرج) گذراند و در سال ۱۳۱۰ با درجۀ مهندسی فارغ‌التحصیل شد. با قبولی در چهارمین دوره اعزام محصلان به خارج از کشور برای مدت دو سال به مونپلیه در انستیتو اگرونومیک فرانسه رفت و با درجه ممتاز فارغ التحصیل شد. موفقیت های تحصیلی او باعث شد تا مجله علمی تخصصی  در فرانسه، او را به عنوان یکی از چهره‌های شاخص علم جنگل در آن سالها معرفی کند. پس از آن فوق لیسانس خود در رشته آمار جنگل را در سال ۱۳۱۶ ازدانشگاه برکلی کالیفرنیا گرفت و به کشور بازگشت.

شنبه 20 اسفند 1390 ساعت 10:03  
 نظرات    
 
عادل گودرزی 17:22 شنبه 20 اسفند 1390
2
 عادل گودرزی
روحش شاد!
M S 17:32 شنبه 20 اسفند 1390
1
 M S
یادش گرامی!
مائده علیشاهی 20:19 شنبه 20 اسفند 1390
1
 مائده علیشاهی
بسیار ممنون...خدایش بیامرزد
م خلیلی 22:06 شنبه 20 اسفند 1390
1
 م خلیلی
من هر روز از پارک ساعی عبور می کنم و براشون طلب خیر می کنم..نمیدونستم درختان خیابان ولیعصر هم کار ایشون هستند. وقتی یه آدم بزرگ دلی یه کار اساسی می کنه سال های سال برکاتش برای مردم می مونه...درست مثل همین پارک و همین درخت ها
سید حافظ هاشمی 00:07 یکشنبه 21 اسفند 1390
1
 سید حافظ هاشمی
بسیار عالی بود. و خدا رحمتش کند.
محسن نیک 07:36 یکشنبه 21 اسفند 1390
1
 محسن نیک
روحش شاد . ممنون
حامد حقی 17:22 سه شنبه 23 اسفند 1390
0
 حامد حقی
با درود و سپاس از این روزنوشت بسیار عالی.
بنده مشتاق نگارش های جناب فیلا هستم و لذا کامنت ها را دنبال کردم و اگر جسارتن کامنت های شخصی را خواندم از مهندس محمدی و مهندس فیلای عزیز پوزش می طلبم. اما موضوعی که جناب فیلا اشاره نمودند بنده نیز قبول دارم. متاسفانه خیلی از مقالات و مطالب درج شده در سایت بدون منبع و بدون ذکر نویسنده می باشد و این سبب می شود تا نتوان به آن مطلب استناد کرد و این موضوع بارها و بارها در مقالات ارسالی مشاهده شده و بنده نیز در خیلی از کامنت هایم درخواست کرده ام که قید منبع شود. بحث هاله های رنگی نیز اگرچه تا حدودی برای شخص بنده درست و صحیح بود اما به ظاهر اگر این روزنوشت ها از لحاظ منبعی معتبر تر باشند برای اعتبار سایت بهتر است.البته اگر مدیریت محترم سایت بخشی را به عنوان روزنوشت های تفریحی و خنده بازار قرار دهند و اینگونه مطالب را در آن بخش قراردهند فکر می کنم بسیار مناسب است که این مطالب بدون منبع و بدون اعتبار علمی نیز برای رفع خستگی دوستان ارائه شود. و به نظر اگر اطلاعی از موضوعی نداریم با یک کامنت سپاس و تشکر می توان عبور کرد و نباید نظری داد و این مساله در دین و فرهنگ ما به وضوح وجود دارد .
بنده واقعن از مهندس ساعی هیچ اطلاعی نداشتم و تا چندی پیش حتا فکر می کردم معنای پارک ساعی یعنی تلاش و کوشش و یک بار از پدرم پرسیدم که ساعی از مسوولین دولت رضا شاه بود و بسیار خدمت کرده است اما در این روزنوشت اطلاعات خوبی کسب کردم و از این پس ایشان را نیز در ذهن خواهم داشت و امیدوارم این روزنوشت در 4 دی ماه سال 91 نیز به یاد زحمات این بزرگمرد ایران عزیز منتشر شود و هر سال به یاد خدماتش و جنگل هایی که به همت و تلاش و مساعی ایشان محفوظ مانده اند یادش گرامی داشته شود.البته با توجه به آتش سوزی های هر ساله ی گلستان و آتش سوزی های بدون دلیل جنگل ها دیگر بعید بدانم از منابع طبیعی چیز قابل توجهی باقی مانده باشد و منابع طبیعی ما نیز همانند میراث فرهنگیمان بازیچه ی دست سرمایه داران و سودجویان شده است. مثل جنگل ابر و ...
سپاسگزارم.یاحق